Web 2.0 autobiografie

Gisteravond heb ik mijn dochter geholpen met haar CKV werkstuk. Ze moest een autobiografie schrijven over haar ervaringen met kunst en cultuur in de meest brede zin van het woord. Uiteindelijk is het nog een hele waslijst  geworden van musea, oude gebouwen en voorstellingen, voorzien van plaatjes en herinneringen. Is er dus toch nog wel iets goed gegaan in de opvoeding :-)

Maar dat geeft mij gelijk een mooi opzetje voor deze cursus. Allereerst: ik ben dol op het internet. Fantastisch gewoon wat er allemaal mogelijk is en nog gaat worden. Zojuist heb ik het filmpje van Rob C. gezien,  ..ho stop! Hier moet natuurlijk een link naar het filmpje zelf komen. Geen woorden maar beelden.

--luttele tijd later: nog niet het filmpje zelf, maar wel een link naar de desbetreffende blog:--
http://www.23dingen.nl/digiob/?p=750

Nog even over woord versus beeld. Het valt me op dat ik zelf ook meer en meer beeldmens aan het worden ben. Alhoewel je als bibliothecaris natuurlijk toch wel lezer bij uitstek bent, ga ik bij het installeren van nieuwe spullen echt de kleine lettertjes niet meer lezen. En bij aanvang van deze cursus scroll ik vrij snel door naar de video's. Kennelijk vindt daar een omslag plaats. Boeiend.

Terug naar de autobio. Door onze tijd in het buitenland is mijn web-gebruik in stroomversnelling geraakt. Via een vriendin kwam ik op Hyves, ging ik een blog bijhouden, leerde foto's uploaden en naderhand beheren en opleuken via Picasa. Bij terugkomst in NL op zoek naar een baan volgden Linked In, Bibliotheek 2.0 en de RSS-feeds. Uiteindelijk heeft de collega die mij ooit op het spoor van de RSS-reader zette er indirect voor gezorgd dat de juiste advertentie op tijd onder mijn aandacht kwam. Opmerkelijk feit: één van mijn sollicitatiegesprekken vond plaats via skype.
Inmiddels gaat een groot deel van mijn leven; agenda, afspraken, zakelijke en persoonlijke post, betalingen, aankopen, foto's, muziek, reizen en noem maar op, op een of andere wijze langs het web. Eng? Ja, op bepaalde manier wel, maar tegelijk onvermijdelijk. En dan geldt toch: kennis is macht. Dus instappen en meedoen, ervaringen opdoen en verwerken is mi de enige weg.

een -incomplete- fotografische weergave:

veel tijd later. Ok, een aantal icoontjes staat er en ze staan netjes op een rij. Dat laatste kost de meeste tijd en energie. Het editen van tekst en afbeeldingen is nog een beetje trial and error op dit moment. Enfin, ik zal het motto van de ze cursus 'hou het leuk en luchtig, doe het niet al te mooi' in acht proberen te nemen.