Zen zien

Vandaag de afsluiting van de 23 dingen meegemaakt. De OBD geeft alle geslaagden een kadootje mee: een "Zen". Ik had er nog nooit van gehoord maar het blijkt een mp-4 (of 3?) speler met nogal wat extra's. Nauwelijks zit ik ermee in handen of mijn 11-jarige kruipt naast me op de bank: chill ding, mam! Hoe kom je eraan? Na mijn antwoord knikt hij bedachtzaam en zegt: Dit was toch wel een nuttige cursus voor je.

Ondertussen friemelen zijn vingers onophoudelijk aan de knopjes. Hij heeft 'm binnen no time uit de lockstand en probeert nu het menu uit. Ondertussen bekijk ik met 1 oog een programma via uitzending gemist en typ dit blog. Af en toe kijk ik opzij en verbaas me over de intuïtieve manier waarop mijn zoon z'n weg vindt met die mini-machientje. Trots laat hij me de mogelijkheden zien; er zit ook een organizer op en een radio, je kan jezelf opnemen met een microfoon en je kan er filmpjes op kijken. Mooi ding, mooi moment; samen digiwijzer.